Geert Mak over Oekraïne en over de dilemma’s tussen hart en verstand

Zo tikten ze elkaar af, beleefd groetend, bij de klapdeuren van Hal F. van de Amsterdamse Rai, de gaande en de komende crisis. De hal waar je een laatste corona-prik kon halen was afgelopen zaterdag vrijwel uitgestorven, een gang verder liepen de eerste vluchtelingen binnen. Vrouwen met rolkoffers, een handvol verlegen kinderen, op drift in een nieuwe Europese oorlog, mogelijk de grootste en gevaarlijkste sinds 1945.

Een paar uur later, op de Dam, een voorjaarsbui van warme woorden: ‘solidariteit’, ‘Europese familie’, ‘democratie’. Er werd gezongen en gespeeld, we zwaaiden met vlaggen en borden, we hielden een minuut stilte. Wat waren we machteloos.